Overzicht
Oude beschavingen in onze wereld kennen een bijna ontelbare variatie in geloofsopvattingen. Maar er zijn meerdere punten, die ze bijna altijd gemeenschappelijk hebben. Één van de meest algemene geloofsopvattingen in oude beschavingen is het idee van de “onsterfelijke ziel.”
Het is belangrijk de waarheid over dit onderwerp te kennen, want profetieën in de Bijbel wijzen erop, dat valse geloofsopvattingen over de “onsterfelijke ziel” onderdeel zullen vormen van de meest > Dodelijke Misleiding , die over de mensheid zal komen.
Hieronder vind je de geloofsopvattingen van verschillende beschavingen over de toestand, waarin de doden verkeren, en over de “onsterfelijke ziel.”
Babylon kende honderden goden, goden voor de dagen van de week, de dagen van het jaar, en ook voor bijna elk vak en beroep. Maar alle verschillende groepen erkenden de zonnegod als hoogste. Ze waren er ook van overtuigd, dat de doden niet werkelijk dood waren.
Egypte geloofde ook, dat wanneer iemand stierf, hij niet werkelijk dood was. De talloze piramides vormen in onze tijd een overblijfsel van deze geloofsopvatting. Deze piramides vormden de begraafplaatsen voor hun god/koningen, de farao’s. Deze beweerden van zichzelf, dat ze goden waren en onsterfelijk.
De Egyptenaren geloofden, dat de zielen van hen die in de piramide begraven waren via speciale schachten en via speciale openingen in de omgeving van de top de piramide zouden verlaten. Deze schachten, waardoor de zielen de piramide zouden verlaten, waren op bepaalde sterrenbeelden gericht.
De Grieken geloofden in een leven na de dood, in geesten, en in zielen die niet begraven waren. Deze laatsten zwierven in grote eenzaamheid over de aarde rond.
Men geloofde, dat men na zijn dood de rivier de Styx overgezet moest worden, naar de mysterieuze onderwereld. Deze werd naar men zei door de god Hades geregeerd.
Ook de Romeinen geloofden in geestenwereld, waarbij ook ideeën over een “onsterfelijke ziel” werden gehuldigd.
Godsdiensten van Midden- en Zuid-Amerika: Azteken, Inca’s, Maya’s, Mixtec en Zapotec: Zij geloofden in verschillende vormen van leven na de dood. Ook zou een ‘vitale kracht’ zich na de dood uit het lichaam losmaken.
Moderne sektes geloven, dat wanneer je dood gaat, je niet werkelijk dood gaat. Een recent voorbeeld hiervan was de sekte van de ‘Heaven’s Gate.’ Zij geloofden, dat hun ziel na de dood vervoerd zouden worden door een ruimteschip, dat zich in de staart van de komeet Hale-Bop bevindt.
De meeste godsdiensten van vandaag geloven, dat je niet werkelijk dood gaat, wanneer je dood gaat.
Boeddhisme, Hindoeïsme, Heidendom, Scientology, Sikhs, New Age en vele andere geloofsrichtingen geloven in reïncarnatie. Dat is de opvatting, dat je ziel na de dood in een ander lichaam opnieuw geboren kan worden.
Het Katholicisme.
Dit is de grootste godsdienst ter wereld. Deze kerk leert, dat de ziel onsterfelijk is. Deze opvatting is een mengsel van oud-Babylonische ideeën en opvattingen uit de Bijbel. Deze geloofsopvatting zorgt ervoor, dat massa’s mensen denken, dat zij met de geesten van doden kunnen praten, en tot hen kunnen bidden. Deze leer wordt door het Woord van God veroordeeld.
“Onder u mag niemand gevonden worden die zijn zoon of zijn dochter door het vuur laat gaan, die zich met waarzeggerij bezighoudt, met het duiden van wolken of de roep van vogels, die een tovenaar is, die bezweringen doet, die de geest van een dode of een waarzegger raadpleegt, of die bij de doden onder-zoek doet. Want iedereen die zulke dingen doet, is voor de HEERE iets afschuwelijks. En vanwege deze afschuwelijke daden verdrijft de HEERE, uw God, deze volken voor u uit, uit hun bezit.” Deuteronomium 18: 10 – 12.
“U mag u niet wenden tot de geesten van doden en tot de waarzeggers. U mag hen niet raadplegen, zodat u zich met hen verontreinigt. Ik ben de HEERE, uw God.” Leviticus 19: 31
De Bijbel leert, dat de doden stil in hun graf liggen, en wachten op de wederopstanding bij de tweede komst van Christus.
“Want de levenden weten dat zij sterven zullen, maar de doden weten helemaal niets. Zij hebben ook geen loon meer, maar hun gedachtenis is vergeten. Ook hun liefde, ook hun haat, ook hun afgunst is al vergaan. Zij hebben geen deel meer, voor eeuwig, aan alles wat er onder de zon plaatsvindt.” Prediker 9: 5 – 6.
“Mannen broeders, het is mij toegestaan over de aartsvader David vrijuit tegen u te zeggen dat hij én gestorven én begraven is, en dat zijn graf tot op deze dag onder ons is.” Handelingen 2: 29.
Veel protestantse richtingen van vandaag, die beweren de ‘Moederkerk’ verlaten te hebben, zijn doorgegaan met het leren van deze mengeling van Bijbel en Heidendom. De meeste protestantse geloofsrichtingen houden vast aan de katholieke geloofsopvatting, dat de ‘onsterfelijke ziel’ onmiddellijk na de dood overgaat naar hemel of hel, hoewel dit volkomen met de Bijbel in strijd is.
Onsterfelijkheid van de ziel.
De Bijbel leert, dat de ziel sterfelijk is. Christenen zullen in de hemel worden opgenomen nà de wederopstanding van de rechtvaardigen.
“Verwonder u daar niet over, want de tijd komt waarin allen die in de graven zijn, Zijn stem zullen horen, en zij zullen eruit gaan: zij die het goede gedaan hebben, tot de opstanding ten leven, maar zij die het kwade gedaan hebben, tot de opstanding ten oordeel.” Johannes 5: 28 – 29 NBG.
De wederopstanding vindt plaats, nadat Jezus Christus voor de tweede keer naar deze aarde komt.
“Want de Heere Zelf zal met een geroep, met een stem van een aartsengel en met een bazuin van God neerdalen uit de hemel. En de doden die in Christus zijn, zullen eerst opstaan. Daarna zullen wij, de levenden die overgebleven zijn, samen met hen opgenomen worden in de wolken, naar een ontmoeting met de Heere in de lucht. En zo zullen wij altijd met de Heere zijn.” I Thessalonicenzen 4: 16 – 17.